Papież reformuje szkolenie watykańskich dyplomatów

Wraz z nowym papieskim chirografem (odręcznym dokumentem), papież Franciszek gruntownie zreformował szkolenie w Papieskiej Akademii Kościelnej. Celem jest zapewnienie bardziej wszechstronnego, praktycznego i jednocześnie duchowego szkolenia dla młodych kapłanów w służbie Kościoła powszechnego.

Wraz z chirografem „Il Ministero petrino”, który został podpisany 25 marca i opublikowany 15 kwietnia, papież Franciszek zreformował szkolenie w Papieskiej Akademii Kościelnej. Ta renomowana instytucja, często nazywana „szkołą nuncjuszy”, od ponad 300 lat kształci księży w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej – czy to w misjach papieskich na całym świecie, czy w watykańskim Sekretariacie Stanu.

Czym jest chirograf?

Chirograf to odręczny dokument papieża w ważnych sprawach kościelnych lub administracyjnych. Chociaż nie ma on mocy prawnej ustawy, jest wyrazem osobistej decyzji papieża i jest de facto wysoce wiążący. W tym przypadku chirograf służy dostosowaniu wymagań dotyczących szkolenia kapłanów w służbie dyplomatycznej do potrzeb szybko zmieniającego się świata.

Czym jest Papieska Akademia Kościelna?

Papieska Akademia Kościelna (Pontificia Accademia Ecclesiastica), jest instytucją o statusie uniwersyteckim, zajmującą się kształceniem duchownych na potrzeby misji dyplomatycznych. Dzięki reformie zostanie ona teraz przekształcona w ośrodek akademicki nauk dyplomatycznych jako Institut ad instar Facultatis (Instytut na podobieństwo Wydziału) . W przyszłości akademia będzie mogła przyznawać stopnie drugiego i trzeciego stopnia (odpowiadające stopniom magistra i doktora) w tej specjalistycznej dziedzinie.

Cel reformy

Reforma ma jasny cel: młodzi księża, którzy są wysyłani do Rzymu z diecezji na całym świecie, powinni otrzymać integralne i zorientowane na praktykę wykształcenie. Powinno to umożliwić im nie tylko intelektualne, ale także duchowe i ludzkie działanie jako przedstawiciele papieża w sposób wiarygodny, empatyczny i gotowy do dialogu. Szkolenie ściśle łączy dyscypliny kościelne z kompetencjami prawnymi, historycznymi, politologicznymi, ekonomicznymi i językowymi – osadzonymi na solidnych podstawach naukowych.

Jednym z nich jest ścisłe powiązanie z metodami pracy Kurii Rzymskiej, potrzebami lokalnych Kościołów i globalną pracą ewangelizacyjną. Dla papieża Franciszka elementy te mają kluczowe znaczenie dla zdolności Stolicy Apostolskiej do budowania mostów, pokonywania barier i wytyczania konkretnych ścieżek dialogu i pojednania – czy to w celu promowania pokoju, wolności religijnej czy wymiany międzykulturowej.

Kroki podjęte do tej pory

W 2020 r. Franciszek zrobił pierwszy krok w kierunku reformy, wprowadzając obowiązkową roczną służbę misyjną dla wszystkich absolwentów Papieskiej Akademii Kościelnej. Przyszli dyplomaci spędzają ten czas w kościołach w Azji, Afryce lub Ameryce Łacińskiej, aby zapoznać się z rzeczywistością Kościoła na miejscu, a jednocześnie przeciwdziałać wszelkiemu myśleniu o karierze.

Nowa struktura szkolenia idzie jeszcze dalej: liczy się nie tylko wiedza akademicka, ale także styl życia i podejście do pracy, które przenika złożoność stosunków międzynarodowych. Dziś przedstawiciele Stolicy Apostolskiej działają już nie tylko w tradycyjnych państwach katolickich, ale także w młodych Kościołach i organizacjach międzynarodowych. Tam mają nie tylko reprezentować stanowisko Watykanu, ale także pomagać w kształtowaniu „wielkich kwestii ludzkości”.

Franciszek przypomina, że posługa dyplomatyczna zawsze pozostaje posługą duszpasterską: posługą, która wymaga kapłańskiej bliskości, słuchania, dawania świadectwa i duchowej głębi. Chodzi o to, by być „okiem i sercem” papieża – nawet w mrocznych czasach, gdy zło sprawia wrażenie, że wszystko pokrywa niepewność i nieufność. Nawet wtedy watykański dyplomata musi pozostać wiarygodny.

Pełną treść chirografu publikujemy TUTAJ.