Papież udzielił święceń kapłańskich 11 diakonom

Zgodnie z wieloletnim zwyczajem w Niedzielę Dobrego Pasterza, gdy Kościół katolicki obchodzi Światowy Dzień Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne (w tym roku po raz 53.), Franciszek 17 kwietnia udzielił święceń kapłańskich 11 diakonom diecezji rzymskiej. W wygłoszonym podczas Mszy św. w bazylice św. Piotra kazaniu wezwał ich, aby byli kapłanami miłosierdzia, zaznaczając przy tym, że mają mężnie nieść krzyż razem z Chrystusem, gdyż bez Niego nie ma to sensu.

Papież przypomniał, że jedynym Najwyższym Kapłanem Nowego Przymierza jest Pan Jezus, „ale w Nim także cały święty lud Boży stał się ludem kapłańskim”. Jednocześnie zwrócił uwagę, że spośród swych uczniów Pan „zechciał wybrać niektórych w sposób szczególny, aby sprawując publicznie w Kościele w Jego imieniu urząd kapłański na rzecz wszystkich ludzi, przedłużali Jego osobiste posłannictwo nauczyciela, kapłana i pasterza”.

I właśnie obecnie, „po dojrzałym przemyśleniu przystępujemy do wyniesienia do godności kapłańskiej tych naszych braci, aby w służbie Chrystusowi – Nauczycielowi, Kapłanowi, Pasterzowi – współpracowali przy budowie Ciała Chrystusa, którym jest Kościół w Ludzie Bożym i Świątynia święta Ducha Świętego” – mówił dalej główny celebrans.

I dodał: „Zostaną oni bowiem ukształtowani na wzór Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, czyli będą wyświęceni jako prawdziwi kapłani Nowego Przymierza i z tego tytułu, który łączy ich w kapłaństwie z ich biskupem, będą głosicielami Ewangelii, Pasterzami Ludu Bożego oraz będą przewodniczyć czynnościom kultowym, zwłaszcza w sprawowaniu Ofiary Pańskiej”.

Ojciec Święty zaapelował do przyszłych kapłanów, aby sprawując posługę Świętego Nauczania, mieli świadomość udziału w misji Chrystusa, jedynego Nauczyciela. Wezwał ich również do głoszenia wszystkim Słowa Bożego, „które sami przyjęliście z radością”; zachęcił, aby pamiętali o tym darze Słowa, który otrzymali od swych rodziców, dziadków i od całego Kościoła oraz do gorliwego czytania i rozważania tego Słowa, „aby uwierzyć w to, co przeczytaliście, uczyć tego, co poznaliście w wierze i żyć tym, czego się nauczyliście”.

Jako kontynuatorzy uświęcającego dzieła Boga nowi kapłani mają budować słowem i przykładem, nauczaniem i świadectwem życia Kościół, czyli Dom Boży – zaapelował biskup Rzymu. Podkreślił, że mają być świadomi tego, co czynią, naśladować to, co sprawują, „abyście w ten sposób, uczestnicząc w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pana, nieśli w sobie śmierć Chrystusa i kroczyli z Nim w nowości życia”. Zaznaczył, że „bez krzyża nie znajdziecie nigdy prawdziwego Jezusa a krzyż bez Chrystusa nie ma sensu”.

Papież zachęcił ich także do sprawowania z radością i miłością całego dzieła Chrystusowego, starając się przypodobać Bogu a nie samym sobie. Kapłani mają być sługami jedności w Kościele a za przykładem Dobrego Pasterza, który przyszedł, aby służyć, nie aby Mu służono, nie mogą trwać we własnej wygodzie, ale winni wychodzić szukać i zbawiać to, co zagubione. „Bądźcie bardzo miłosierni” – zaapelował Ojciec Święty.

Wezwał ich również, aby przez chrzest włączali nowych wiernych do ludu Bożego a przez sakrament pokuty odpuszczali grzechy w imieniu Chrystusa i Kościoła. „I w imię tegoż Pana i Kościoła proszę was, abyście byli miłosierni, bardzo miłosierni” – podkreślił kaznodzieja. Przypomniał też, że namaszczając olejami świętymi będą przynosić ulgę chorym, a sprawując święte obrzędy i odmawiając w różnych porach dnia modlitwy chwały i błagalne, „będziecie głosem ludu Bożego i całej ludzkości”.

Wśród tegorocznych neoprezbiterów jest 9 absolwentów czterech rzymskich seminariów duchownych i dwóch pochodzących z innych placówek przygotowujących do kapłaństwa. Wraz z papieżem koncelebrowali liturgię święceń jego wikariusz dla diecezji rzymskiej kard. Agostino Vallini, wiceregent Rzymu abp Filippo Iannone, biskupi pomocniczy diecezji rzymskiej, rektorzy seminariów, z których pochodzą nowi kapłani i proboszczowie ich parafii. Po przyjęciu święceń dołączyli do nich także neoprezbiterzy.

Dzisiejsza uroczystość była czwartym tego rodzaju obrzędem w czasie obecnego pontyfikatu – łącznie Franciszek wyświęcił dotychczas w bazylice watykańskiej 53 kapłanów.

Światowy Dzień Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne ustanowił w 1964 bł. Paweł VI, wyznaczając na to Niedzielę Dobrego Pasterza. Początkowo była ona obchodzona w II Niedzielę Wielkanocną, ale po zmianach liturgicznych po Soborze Watykańskim II jest to IV niedziela. Każdorazowo z okazji kolejnego takiego dnia papieże przygotowują okolicznościowe orędzie i hasło. W tym roku hasłem są słowa: „Powołani do miłosierdzia”, nawiązujące do trwającego obecnie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia.

***

Papieskie rozważanie przed modlitwą Regina Caeli:

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dzisiejsza Ewangelia (J 10, 27-30) przedstawia nam kilka wyrażeń wypowiedzianych przez Jezusa podczas uroczystości poświęcenia świątyni w Jerozolimie, którą obchodzono pod koniec grudnia. Znajduje się On właśnie na terenie świątyni i być może ta ogrodzona przestrzeń sakralna podsunęła Mu obraz owczarni i pasterza. Jezus ukazuje siebie jako „dobrego pasterza” i mówi: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki” (ww. 27-28.). Słowa te pomagają nam zrozumieć, że nikt nie może nazywać się uczniem Jezusa, jeśli nie słucha uważnie Jego głosu. A to „słuchanie” należy rozumieć w sposób nie powierzchowny, ale angażujący do tego stopnia, że umożliwia prawdziwe wzajemne poznanie, z którego może wypływać wielkoduszne pójście za Jezusem, wyrażone słowami: „Idą one za Mną” (w. 27). Jest to słuchanie nie tylko uszami, ale także sercem!

A zatem obraz pasterza i owiec wskazuje na ścisłą więź, jaką Jezus pragnie nawiązać z każdym z nas. On jest naszym przewodnikiem, naszym nauczycielem, naszym przyjacielem, naszym wzorem, ale przede wszystkim jest naszym Zbawicielem. Następne zdanie Ewangelii stwierdza bowiem: „Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki” (w. 28). Kto może tak mówić? Tylko Jezus, gdyż „ręka” Jezusa stanowi jedno z „ręką” Ojca, a Ojciec „jest większy od wszystkich” (w. 29).

Słowa te przekazują nam poczucie absolutnego bezpieczeństwa i ogromnej czułości. Nasze życie jest w pełni bezpieczne w rękach Jezusa i Ojca, którzy tworzą jedność: jedną miłość, jedno miłosierdzie objawione raz na zawsze w ofierze krzyża. Aby zbawić owce zagubione, którymi jesteśmy my wszyscy, Pasterz stał się Barankiem, złożył siebie w ofierze, aby wziąć na siebie i zgładzić grzech świata. W ten sposób dał nam życie, i to życie w obfitości (por. J 10, 10)! Tajemnica ta ponawia się w zawsze zaskakującej pokorze na stole eucharystycznym. To tu owce gromadzą się, aby się karmić. To tutaj stają się jedno między sobą i z Dobrym Pasterzem.

Dlatego już się nie lękamy: nasze życie jest już zbawione od zatracenia. Nic i nikt nie będzie mógł nas wyrwać z rąk Jezusa, ponieważ nic i nikt nie może zwyciężyć Jego miłości. Miłość Jezusa jest nie do pokonania. Szatan, wielki wróg Boga i Jego stworzeń, próbuje na wiele sposobów wyrwać nam życie wieczne. Ale szatan nic nie może uczynić, jeżeli my sami nie otworzymy mu drzwi naszej duszy, idąc za jego kłamliwymi pochlebstwami.

Maryja Panna posłuchała i podążała posłusznie za głosem Dobrego Pasterza. Niech pomoże nam Ona przyjąć z radością zaproszenie Jezusa do stania się Jego uczniami i do życia zawsze w pewności, że jesteśmy w ojcowskich rękach Boga.

Po odmówieniu modlitwy maryjnej papież udzielił wszystkim zebranym na Placu św. Piotra w Watykanie i słuchającym go za pośrednictwem mediów błogosławieństwa apostolskiego, a następnie wspomniał o swej wczorajszej wizycie na greckiej wyspie Lesbos, wyraził współczucie wszystkim dotkniętym trzęsieniami ziemi, jakie nawiedziły ostatnio Ekwador i Japonię oraz pozdrowił pielgrzymów z różnych stron świata, m.in. z Warszawy. Wspomniał też o przypadającym w dzisiejszą Niedzielę Dobrego Pasterza Światowym Dniu Modlitw o Powołania Kapłańskie i Zakonne.