Papież w Wenecji: paradoksalnie, pobyt w więzieniu może oznaczać nowy początek

Paradoksalnie, pobyt w zakładzie karnym może oznaczać początek czegoś nowego, poprzez ponowne odkrycie nieoczekiwanego piękna w nas samych i w innych, czego symbolem jest wydarzenie artystyczne, które gościcie i do którego projektu aktywnie wnosicie swój wkład” – powiedział Franciszek do kobiet osadzonych w Zakładzie Karnym Wenecja-Giudecca. W nim znajduje się Pawilon Stolicy Apostolskiej na 60. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale w Wenecji.

Pełny tekst papieskiej wypowiedzi publikujemy TUTAJ.

Papież zapewnił kobiety, osadzone w Zakładzie Karnym w Giudecca, że zajmują one szczególne miejsce w jego sercu.

Wyraził pragnienie, aby jego wizytę nie przeżywano nie tyle jako „oficjalną wizytę” Papieża, ale jako „spotkanie, w którym, dzięki łasce Bożej, ofiarowujemy sobie nawzajem czas, modlitwę, bliskość i braterską miłość”. „Dzisiaj wszyscy opuścimy ten dziedziniec bogatsi, a dobro, które wymienimy, będzie cenne” – stwierdził Franciszek.

Papież podkreślił, że przybywszy różnymi drogami, niektórymi bardzo bolesnymi, także z powodu błędów, z powodu których, na różne sposoby, każda osoba nosi rany i blizny, Bóg chce, byśmy byli razem.

Ojciec Święty zwrócił uwagę, że z jednej strony więzienie to coś trudnego z wieloma problemami takimi jak przepełnienie, brak udogodnień i zasobów, przypadki przemocy, rodzą tam wiele cierpienia. A z drugiej strony może też stać się ono „miejscem odrodzenia, zarówno moralnego, jak i materialnego, gdzie godność kobiet i mężczyzn nie jest `umieszczana w odosobnieniu`, ale promowana poprzez wzajemny szacunek i pielęgnowanie talentów i zdolności, być może uśpionych lub uwięzionych przez życiowe perypetie, ale które mogą ponownie pojawić się dla dobra wszystkich, i które zasługują na uwagę i zaufanie”.

Franciszek zaznaczył, że paradoksalnie, „pobyt w zakładzie karnym może oznaczać początek czegoś nowego, poprzez ponowne odkrycie nieoczekiwanego piękna w nas samych i w innych, czego symbolem jest wydarzenie artystyczne, które gościcie i do którego projektu aktywnie wnosicie swój wkład”. „Może się stać jak miejsce rekonstrukcji, na którym trzeba przyjrzeć się i odważnie ocenić swoje życie, usuwając z niego to, co niepotrzebne, zagracające, szkodliwe lub niebezpieczne, opracować plan, a następnie zacząć od nowa, kopiąc fundamenty i wracając, w świetle doświadczenia, do układania cegła po cegle, razem, z determinacją” – mówił papież.

Zwrócił uwagę, że tak ważne jest, aby także system penitencjarny oferował więźniom i osadzonym narzędzia i przestrzenie do rozwoju ludzkiego, duchowego, kulturowego i zawodowego, tworząc warunki do ich zdrowej reintegracji. „Nie `izolując godności`, ale dając nowe szanse!” – stwierdził Franciszek.

Podkreślił, że wszyscy popełniają błędy, których „wybaczenia potrzebujemy i rany do wyleczenia, i że wszyscy możemy zostać uzdrowionymi, przynoszącymi uzdrowienie, tymi, którym przebaczono, niosącymi przebaczenie, odrodzonymi, niosącymi odrodzenie”.

Na zakończenie wezwał: „Drodzy przyjaciele i przyjaciółki, odnówmy dziś razem naszą ufność w przyszłość. Postanówmy rozpoczynać każdy dzień mówiąc: „dziś jest pomyślna chwila”, „dziś jest właściwy dzień”, „dziś zaczynam od nowa”, zawsze, przez całe życie!”.

Pełny tekst papieskiej wypowiedzi publikujemy TUTAJ.