Patriarcha asyryjski Mar Gewargis III zapowiedział ustąpienie

Po niespełna 5 latach sprawowania swego urzędu katolikos-patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu Mar Gewargis III Sliwa zapowiedział ustąpienie ze względów zdrowotnych. Poinformował o tym asyryjski biskup Kalifornii i sekretarz generalny Świętego Synodu Biskupów Asyryjskich Mar Awa Royel. Dodał, że patriarcha zwołał jednocześnie na 22-27 kwietnia do swej siedziby w Irbilu (Erbilu) swych biskupów na specjalną sesję Synodu w celu wybrania nowej głowy Kościoła.

W swym przesłaniu patriarcha stwierdził, że stan jego zdrowia poprawia się po poważnych problemach, jakich doświadczył w czasie swego pobytu w Niemczech w grudniu ub.r. I właśnie wskutek tego pogorszenia się zaczął się zastanawiać nad obecną niemożnością właściwego pełnienia zadań związanych z powierzonym mu urzędem. Dlatego „w sposób całkowicie wolny oraz po głębokim przemyśleniu i modlitwie” zwierzchnik Asyryjskiego Kościoła Wschodu postanowił zrzec się sprawowanego stanowiska i związanego z tym mieszkania.

Nawiązując do tej decyzji i do nadchodzącego okresu postu i pokuty, poprzedzającego Paschę, bp Mar Awa Royel wezwał wszystkich wiernych asyryjskich do szczególnych modlitwy i błagań „do naszego Pana Jezusa Chrystusa, aby On – Wielki Pasterz Kościoła” pomógł biskupom wybrać „nowego Ojca Ojców, katolikosa-patriarchę, zgodnie z wolą Boga Ojca i pod natchnieniem Ducha Świętego”.

Mar Gewargis (Jerzy) III Sliwa urodził się 23 listopada 1941 w miejscowości Habbanijja w okręgu Ramadi w środkowym Iraku. Ma za sobą studia w swym kraju ojczystym i w USA. Święcenia kapłańskie przyjął 8 czerwca 1980, a już w rok później – 14 czerwca 1981 został metropolitą Bagdadu. Po niespodziewanej śmierci patriarchy Mara Dinkhy IV 26 marca 2015 Synod Kościoła Asyryjskiego wybrał go 18 września tegoż roku na nowego zwierzchnika; swój urząd nowy katolikos-patriarcha objął 27. tegoż miesiąca. Jako metropolita Iraku, Jordanii i Rosji był wówczas jedynym kandydatem na to stanowisko, który urzędował jeszcze w Iraku.

Asyryjski Kościół Wschodu ma korzenie apostolskie, za swego założyciela uważa św. Tomasza, zwanego Niewiernym. W przeszłości nazywany był nestoriańskim, gdyż opowiedział się za nauką byłego patriarchy Konstantynopola Nestoriusza (†450), który głosił m.in. całkowitą odrębność boskiej i ludzkiej natury w Jezusie. Pogląd ten potępił sobór powszechny w Efezie w 431 i od tamtego czasu Kościół nestoriański stanowi oddzielny odłam w chrześcijaństwie. Nie przeszkodziło mu to później rozwijać bardzo ożywioną działalność misyjną i to głównie on zaniósł wiarę Chrystusową (oczywiście w wersji nestoriańskiej) w pierwszym tysiącleciu daleko na wschód: do Iranu, Indii, Tybetu, Chin i w inne regiony.

W późniejszych wiekach, głównie w wyniku ekspansji islamu, Kościół ten bardzo zmniejszył swój zasięg oddziaływania i spadła liczba jego wiernych, przeżywał poza tym liczne spory i podziały wewnętrzne, które go jeszcze bardziej osłabiły. W połowie XIX wieku, pod wpływem misjonarzy zagranicznych, zmienił nazwę na obecną – Asyryjski Kościół Wschodu. Ponadto w ciągu wieków znacznie straciły na ostrości dawne spory teologiczne.

11 listopada 1994 ówczesny katolikos-patriarcha Mar Dinkha IV i Jan Paweł II podpisali w Watykanie Wspólną Deklarację Chrystologiczną, która wyjaśniała podstawowe różnice teologiczne między tym Kościołem a katolicyzmem. W rok później rozpoczął się oficjalny dialog teologiczny katolicko-asyryjski.

Chociaż korzenie asyryjczyków tkwią na ziemiach dzisiejszego Iraku, to w wyniku wielowiekowych prześladowań większość wiernych musiała emigrować w 1933 ówczesny patriarcha Mar Eshai Shimun (Iszaja Szymon) XXIII ostatecznie opuścił Bliski Wschód i po kilkuletniej tułaczce od 1940 władze kościelne znalazły swą siedzibę w Morton Grove pod Chicago. Obecny zwierzchnik powrócił do Iraku, ale nie do Damaszku, tylko do Irbilu.

Podczas swego pierwszego spotkania z Franciszkiem 17 listopada 2016 Mar Gewargis III zaapelował do Ojca Świętego, aby zwołał on spotkanie patriarchów i innych zwierzchników kościelnych ze Wschodu w celu „omówienia sytuacji na Bliskim Wschodzie, wspólnej modlitwy i szukania rozwiązania problemów”. I taka narada odbyła się w południowowłoskim Bari 7 lipca 2018.