Prymas do osób konsekrowanych: wspólnota jest wielkim darem

„Wasz sposób życia ukazuje nam, jak wielkim darem jest wspólnota. Przypomina, że w jej tworzeniu ważny jest wzajemny szacunek, otwartość i zrozumienie. Uczy braterstwa, które będzie przykładem dla świata” – mówił w Dzień Życia Konsekrowanego w Gnieźnie Prymas Polski abp Wojciech Polak.

Obchodzony w Święto Ofiarowania Pańskiego Dzień Życia Konsekrowanego jest – jak przypomniał Prymas – okazją do modlitwy za wszystkie siostry, braci i ojców zakonnych oraz podziękowania za ich życie, powołanie, świadectwo i udział w misji Kościoła.

„W świecie, w którym przeżywamy różne doświadczenia ciemności, wasze oczy – oczy osób konsekrowanych – muszą być pełne nadziei. Jej źródłem nie są żadne ludzkie oczekiwania, plany czy kalkulacje. Nie jest nim sama zdolność przystosowania się do zmieniających się okoliczności i pojawiających się nowych wyzwań. Nadzieją jest szczególne doświadczenie światła promieniującego ze Słowa Wcielonego, światła Jezusa Chrystusa” – mówił w homilii abp Wojciech Polak.

Wskazał też, powołując się na słowa papieża Franciszka, że właśnie konsekrowani są szczególnie wezwani, by włączyć się w trwający w kościołach diecezjalnych proces synodalny, czerpiąc „z praktyki braterstwa i dzielenia się zarówno w życiu wspólnotowym, jak i w zaangażowaniu apostolskim”.

„Wasz sposób życia ukazuje nam bowiem, jak wielkim darem jest wspólnota. Przypomina, że w jej tworzeniu ważny jest wzajemny szacunek, otwartość i zrozumienie. Uczy braterstwa, które będzie przykładem i narzędziem braterstwa dla świata” – podkreślił Prymas powtarzając za papieżem, że „Pan Bóg nie powołuje nas do bycia solistami, ale do bycia częścią chóru, który czasem fałszuje, ale zawsze musi się starać śpiewać razem”.

„W tym staraniu, by tworzyć wspólnotę, by ją budować można dyskutować o wizjach, o wrażliwościach, o różnych ideach, a w niektórych wypadkach pomaga szczere mówienie sobie rzeczy prosto w oczy, a nie mówienie za plecami, plotkowanie, które nie przynosi nic dobrego nikomu” – cytował dalej Franciszka metropolita gnieźnieński, dopowiadając, że „dyskutujemy nie po to, by prowadzić wojnę, nie po to, by narzucać swoje zdanie, ale aby wyrażać i żyć żywotnością Ducha, która jest miłością i komunią.

„W ten sposób odczujemy, że każdy jest potrzebny i obdarzony miłością, nikt nie jest wykluczony, bo przecież wszyscy tworzymy, w bogactwie i różnorodności naszych własnych darów i charyzmatów, jedno Chrystusowe Ciało, Kościół” – mówił Prymas Polski.

Metropolita gnieźnieński nawiązał też do obchodzonego 2 lutego Święta Ofiarowania Pańskiego podkreślając, że dziś właśnie, w Jezusie Chrystusie światło wchodzi na świat, ten świat spowity przez rozmaite ciemności – strach i lęk, niepokój i poczucie zagrożenia szerzącą się nadal pandemią i zapowiadaną na Wschodzie agresją czy zwiastowaną wojną.

„My wszyscy jednak, tutaj dziś zgromadzeni, mamy powtórzyć za Symeonem: nasze oczy widzą Twoje zbawienie. Widzimy naszą wiarą, że to Bóg jest naszym zbawieniem, że nasze zbawienie pochodzi od Niego, że jest przecież owocem Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, że jest nam wciąż ofiarowane, darowane w Chrystusie i przez Chrystusa” – mówił Prymas Polski.

Mszę św. wspólnie z abp. Wojciechem Polakiem celebrowali zakonnicy z klasztorów i wspólnot obecnych w archidiecezji gnieźnieńskiej. W katedrze gnieźnieńskiej modliły się siostry zakonne, a także wspólnota gnieźnieńskiego seminarium duchownego. Za pośrednictwem transmisji duchowo łączyły się te osoby konsekrowane, które z powodu choroby czy wieku nie mogły do Gniezna przyjechać, a które pod koniec Eucharystii abp Polak specjalnie pozdrowił.

W archidiecezji gnieźnieńskiej istnieje obecnie 35 domów zakonnych – 25 żeńskich i 10 męskich. Mieszka w nich i w różnych miejscach posługuje ponad 140 zakonnic, blisko 40 księży zakonnych i 6 braci zakonnych. W Gnieźnie znajduje się też klasztor sióstr karmelitanek bosych, na rzecz których przekazane zostaną wszystkie ofiary zebrane tego dnia w kościołach archidiecezji gnieźnieńskiej.