Abp Polak: nie w choince i świątecznej atmosferze, ale w obecności Boga jest sens Bożego Narodzenia

„Choinka, żłóbek, świąteczna atmosfera, wszystkie te zewnętrzne znaki są piękne i ważne pod warunkiem, że nie skupiają całej naszej uwagi, ale pomagają nam w przeżywaniu Bożego Narodzenia w jego najprawdziwszym sensie, a jest nim przyjście Boga na świat w Jezusie Chrystusie” – mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas Mszy św. sprawowanej w katedrze gnieźnieńskiej w Uroczystość Bożego Narodzenia.

W wygłoszonej homilii metropolita gnieźnieński przypomniał za papieżem Benedyktem XVI, że Boże Narodzenie nie jest tylko kolejną rocznicą narodzin Jezusa, ale świętowaniem wielkiej tajemnicy, która wycisnęła i wciąż wyciska swoje piętno na dziejach człowieka i którą przeżywamy w celebracjach liturgicznych, a szczególnie we Mszy świętej.

„W nas, wierzących, świętowanie Bożego Narodzenia odnawia więc pewność, że Bóg rzeczywiście jest z nami, wciąż jeszcze «ciałem», a nie tylko w oddali: choć przebywa z Ojcem, jest blisko nas (…) możemy Go spotkać w dziś, które nigdy się nie kończy. Efektem Bożego Narodzenia jest więc obecność Boga w Osobie Słowa Wcielonego, jest przyjście Boga na świat w Jezusie Chrystusie, naszym Panu i Zbawicielu, abyśmy mogli Go przyjąć, i wraz z Nim iść z ufnością i nadzieją” – mówił metropolita gnieźnieński powtarzając raz jeszcze, że liturgia Bożego Narodzenia nie wraca nas do dalekiej przeszłości i betlejemskiego żłóbka , ale ukazuje, że „Słowo Boże, które stworzyło świat i nadaje sens historii oraz drodze człowieka, stało się ciałem i przyszło, aby zamieszkać wśród nas”.

„Dlatego możemy mieć nadzieję, możemy żyć tą nadzieją, która – jak nam przypomniał w bulli ogłaszającej Rok Święty papież Franciszek – nie zawodzi ani nie rozczarowuje, ponieważ opiera się na pewności, że nic i nikt nigdy nie będzie w stanie oddzielić nas od Bożej miłości”.

Oczywiście – mówił dalej Prymas – człowiek w swojej ludzkiej wolności może odrzucić ten dar. Może go zanegować i zakwestionować. Może go nie przyjąć, bo go nie pojmuje, bo przyjście Boga na świat w prostocie i ubóstwie wydaje się słabe i nic nieznaczące, bo – jak pisze w bulli jubileuszowej papież Franciszek – niecierpliwość, nerwowość, nieuzasadniona przemoc biorą górę, rodząc niezadowolenie i zamknięcie. W tym wszystkim Boże Narodzenie przywraca nam nadzieję. W zdrowiu i w chorobie, szczęśliwi lub smutni, w oczach Boga jawimy się pięknymi: nie z powodu tego, co czynimy, ale z powodu tego, kim jesteśmy. Jest w nas piękno nieusuwalne, niedotykalne, nieodparte, które jest rdzeniem naszego bytu. Dzisiaj nam Bóg o tym przypomina, z miłością przyjmując nasze człowieczeństwo.