Rozłam w jednym z Kościołów niechalcedońskich

W Kościele Tewahedo w Etiopii doszło do rozłamu. Grupa biskupów ogłosiła jednego z nich, Sawirosa, patriarchą Oromii – regionu w środkowej i południowej części kraju, ze stolicą w Addis Abebie. Sawiros był dotychczas członkiem Świętego Synodu, kierowniczego organu Kościoła Tewahedo.

Biskupi, którzy ogłosili Sawirosa patriarchą Oromii utworzyli Święty Synod nowego patriarchatu, a patriarcha wyświęcił już kolejnych biskupów. Już wcześniej próbowano stworzyć taki niezależny Synod w Oromii, ale wysiłki te nie powiodły się.

Swego czasu biskup Sawiros kandydował na urząd patriarchy etiopskiego, jednak zajął dopiero trzecie miejsce, uzyskując jedynie siedem głosów.

Wybrany wówczas patriarcha Maciej nazwał obecne rozłamowe działania w Oromii nielegalnymi. Wezwał wszystkich biskupów Kościoła Tewahedo na spotkanie w siedzibie patriarchatu, by omówić sytuację i podjąć stosowne kroki. Zaapelował również do etiopskiego rząd o zajęcie się sytuacją w regionie od strony zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego.

Obserwatorzy sytuacji kościelnej w Etiopii spekulują, że utworzenie patriarchatu Oromii mogło być motywowane politycznie. Region ten od czterech lat jest areną działalności rebeliantów z Frontu Wyzwolenia Oromo-Shane, którzy atakują bezbronną ludność, a niekiedy również palą kościoły.

Liczący około 40 mln wiernych Etiopski Kościół Prawosławny Tewahedo jest narodowym wyznaniem mieszkańców tego kraju. Istnieje od IV wieku. Do 1959 roku podlegał patriarsze koptyjskiemu w Aleksandrii, po czym uzyskał autokefalię (niezależność). Jego liturgia i zwyczaje są w dużej mierze wzorowane na Kościele koptyjskim. Chociaż ma w nazwie przymiotnik „prawosławny”, w rzeczywistości reprezentuje tzw. niechalcedoński nurt chrześcijaństwa, do którego należą również Kościoły: koptyjski, ormiański i syryjski. Nie uznały one uchwał Soboru w Chalcedonie w 451 roku, na którym m.in. potępiono monofizytyzm, czyli naukę o jednej – boskiej – naturze w Chrystusie. Dziś Kościoły te twierdzą, że uznają dwie natury – boską i ludzką – w Panu Jezusie, ale dawne podziały i oznaczenia pozostały.