Ruszyło Miasteczko Modlitewne przy sanktuarium bł. Karoliny

Dziś w Zabawie koło Tarnowa rozpoczyna się tegoroczna edycja Miasteczka Modlitewnego – wakacyjnej propozycja dla młodzieży, która odbywa się przy sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny. W wydarzeniu, które potrwa do 2 sierpnia weźmie udział młodzież z całej Polski a także grupa z Ukrainy. Miasteczko to jedna z największych modlitewnych inicjatyw Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Upamiętnia ona postać bł. Karoliny, która zginęła w 1914 r. z rąk rosyjskiego żołnierza broniąc swojej godności.

Udział w wydarzeniu zapowiedziało blisko 200 osób, w tym młodzi z Ukrainy. Do sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie przyjedzie młodzież z diecezji: tarnowskiej, radomskiej, sandomierskiej, rzeszowskiej, drohiczyńskiej, zamojsko-lubaczowskiej oraz archidiecezji gdańskiej i krakowskiej. Będzie można również zapisać się w dniu przyjazdu. Miasteczko Modlitewne rozpoczęło się w sobotę o 16.00.

„Bł. Karolina to osoba – magnes. Ma w sobie coś co przyciąga ludzi z całej Polski. Wiele osób nie zna Karoliny i przyjeżdża na Miasteczko, by poznać patronkę KSM-u. Szczególnie mocnym doświadczeniem jest dla nich udział w drodze krzyżowej szlakiem męczeństwa bł. Karoliny w Wał – Rudzie” – mówi Grzegorz Opioła, prezes Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Tarnowskiej.

Hasło tegorocznego spotkania brzmi „Listy do K.” W programie m.in. modlitwa, spotkania w grupach, pogodne wieczory.

Więcej informacji na stronie internetowej.

Ubiegłoroczne Miasteczko Modlitewne zgromadziło ok. 120 osób. Młodzi przyjechali z różnych rejonów kraju. Były też dwie osoby mieszkające w Hiszpanii.

Należała do stowarzyszeń religijnych, angażowała się w tworzenie i formowanie nowej wspólnoty parafialnej powstałej z połączenia dwóch miejscowości, gdy została utworzona nowa parafia w Zabawie. Uczyła katechizmu dzieci z wioski, organizowała dla nich zajęcia, przygotowywała do przyjęcia Komunii św. chorych współmieszkańców. Pomagała w prowadzeniu prywatnej biblioteki wujowi Franciszkowi Borzęckiemu, umożliwiała dorosłym dostęp do literatury religijnej.

Wrażliwa na potrzeby chorych i biednych, odwiedzała ich w domach i wspierała w potrzebach. Była przykładem pracowitości i uczciwości oraz poczucia odpowiedzialności za rodzinę. Swoją postawą zdobyła powszechne uznanie i szacunek wśród współmieszkańców, którzy mówili, że jest „pierwszą duszą do nieba”.

Zginęła heroicznie, broniąc swej godności i honoru 18 listopada 1914 r., gdy została zaatakowana przez rosyjskiego żołnierza, który w bestialski sposób ją zamordował.