Suchary: nowa kaplica bł. ks. Józefa Jankowskiego SAC

W Sucharach powstała kaplica pw. bł. ks. Józefa Jankowskiego SAC. Nowa budowla, którą poświęcił 30 października biskup ordynariusz Jan Tyrawa, będzie miejscem modlitwy ku czci kapłana-męczennika.

Duchowny stracił życie w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz. – Dla wspólnoty parafialnej, szczególnie dla mieszkańców Suchar, nowy Dom Boży jest przestrzenią spotkania z Chrystusem oraz krzewienia kultu błogosławionego, który w dawnej kaplicy, przed drugą wojną światową, przyjął święcenia kapłańskie – zaznaczył ks. Jarosław Dąbrowski SAC.

Kaplica mogła powstać dzięki sprzedaży klasztoru przez księży pallotynów. – Było to zobowiązanie moralne wobec mieszkańców wioski. Bowiem po drugiej wojnie światowej sucharzanie przekazali materiały, które zbierali na budowę nowej kaplicy. Jednak w konsekwencji zostały one wykorzystane na powiększenie budynku klasztornego. W zamian pallotyni udostępnili wiernym kaplicę zakonną do kultu publicznego – dodał proboszcz ks. Jarosław Dąbrowski SAC.

Księża pallotyni przybyli do Suchar z Nakła nad Notecią, gdzie znajdował się ich pierwszy dom, w 1921 r.. Natomiast w 1951 r. do klasztoru w Sucharach przybyły siostry pallotynki, które mieszkały tam do 1991 r. Po tym czasie została podjęta decyzja o sprzedaży klasztoru i parku ze stawami. Nastąpiło to w 2016 r.

Budowa nowego miejsca trwała zaledwie od kwietnia do sierpnia. Całością przedsięwzięcia zajął się nowy właściciel budynku poklasztornego, Janusz Franczak.

Józef Jankowski urodził się 17 listopada 1910 r. w miejscowości Czyczkowy na Pomorzu. Szkołę średnią rozpoczął w Sucharach, a ukończył w Collegium Marianum w Wadowicach, na Kopcu. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 sierpnia 1936 r. w Sucharach z rąk bp. Antoniego Laubitza. Został aresztowany przez Gestapo 16 maja 1941 r. i przewieziony na Pawiak, a następnie tym samym transportem co św. Maksymilian Kolbe – do obozu w Oświęcimiu. Tam, katowany przez oprawców, wyniszczony ciężką pracą i głodem, zmarł 16 października 1941. Jan Paweł II wyniósł go na ołtarze 13 czerwca 1999 w Warszawie podczas beatyfikacji 108 męczenników II wojny światowej.