Uganda – parafialny sondaż dla zintegrowanej i wielokulturowej społeczności

Kościół Świętej Rodziny w Katulikire, w diecezji Hoima, jest bezpieczną przystanią dla uchodźców z Konga, Kenii, Sudanu Południowego i wewnętrznych przesiedleńców w Ugandzie. Siostra Lucy Akello przeprowadziła parafialny sondaż, który okazał się cennym modelem do poznania mocnych i słabych stron tego terytorium. Główne wyzwania to przyjęcie najsłabszych i promowanie podstawowej edukacji.

Przesiedleni wewnętrznie Ugandyjczycy, ale także uchodźcy z sąsiednich krajów, znaleźli schronienie w diecezji Hoima. Parafia Świętej Rodziny w Katulikire otworzyła swe drzwi i rozpoczęła programy mające na celu zaangażowanie ich w życie lokalnej społeczności katolickiej. W wywiadzie dla Radia Watykańskiego-Vatican News, siostra Lucy Akello, ze zgromadzenia Małych Sióstr Maryi Niepokalanej z Gulu i beneficjentka programu ASEC (African Sisters Education Collaborative) Fundacji Hilton, podzieliła się swoimi przemyśleniami na temat sondażu przeprowadzonego w parafii. „Celem ankiety było uzyskanie pełnego obrazu mocnych i słabych stron naszej parafii” – mówi siostra Lucy, absolwentka nauk behawioralnych i społecznych oraz pedagogiki, która współpracowała z proboszczem i katechetami przy przeprowadzaniu ankiety.

Współpraca i integracja

„Ankieta obejmowała różne typy uczestników. M.in. dzieci, młodzież, osoby samotne, małżeństwa i osoby rzadko uczęszczające na Mszę” – wyjaśnia siostra Lucy. Wskazuje, że „ta forma włączenia zapewniła wszechstronną perspektywę opartą na wzajemnym zaufaniu w badaniu realiów parafii”. Zakonnica wyznała, że ankieta przyniosła 1800 odpowiedzi, co pokazuje wysoki poziom zaangażowania parafian.

Edukacja siłą napędową integracji

W ankiecie podkreślono kilka kluczowych wyzwań stojących przed parafią. Wielu młodych ludzi, często są to młodzi rodzice, którzy doświadczyli wojny i przymusowego wysiedlenia, poszukuje zajęć przynoszący dochód, takich jak krawiectwo czy fryzjerstwo. Wielu z nich nie ma formalnego wykształcenia [dyplomu ukończenia szkoły zawodowej – red.] i dlatego mają nadzieję na otrzymanie praktycznego szkolenia w celu osiągnięcia niezależności. Utrzymujące się skutki konfliktu i traumy często wymagają wsparcia psychospołecznego, aby pomóc tym młodym ludziom odzyskać pełnię zdrowia i pomóc im w prawdziwej integracji ze społeczeństwem. Podczas gdy pragnienie niezależności jest naprawdę wielkie, to brak kapitału początkowego uniemożliwia tym młodym rodzinom rozpoczęcie zrównoważonych aktywności. Sondaż podkreślił też problem bariery językowej: niektórzy parafianie mają trudności ze zrozumieniem trzech głównych języków używanych podczas Mszy, przez co niektórzy czują się jak zwykli widzowie. Zasugerowano, aby zaoferować kursy językowe, które pomogą im poczuć się częścią liturgii, promując jednocześnie bardziej integracyjne i przyjazne środowisko.

Osoby starsze i bezbronne zaangażowane we wspólnotę

Również małżeństwa czasami czują się zniechęcone brakiem aktywnego uczestnictwa w działaniach Kościoła, zwłaszcza gdy chodzi o ich zaangażowanie finansowe czy kwestie małżeńskie. W związku z tym siostra Lucy zaproponowała wielopłaszczyznowe podejście, począwszy od kursów językowych i katechez poświęconych konkretnym tematom życia małżeńskiego. Co więcej, badanie ujawniło słabe przywództwo w kilku kaplicach misyjnych, przypisywane częściowo analfabetyzmowi. „Wielu liderów w tych kaplicach nie posiada wykształcenia i dlatego mają trudności z efektywnym wypełnianiem swojej roli” – wyjaśnia siostra Lucy. Stąd też potrzebne są programy szkoleniowe, aby zapewnić liderom niezbędną wiedzę i umiejętności. Owocem sondażu jest więc zalecenie wzmocnienia ciągłej katechezy po to, by parafianie byli przygotowani do stawienia czoła swojej chrześcijańskiej odpowiedzialności w Kościele. Istnieje również poważny problem osób starszych: niektórzy parafianie czują się ignorowani i opuszczeni. Siostra Lucy wskazuje na znaczenie tworzenia systemów wsparcia w celu zapewnienia dobrostanu tej wrażliwej części populacji tak, by czuła się włączona do wspólnoty.

Promowanie kultury „dawania”

Sondaż ujawnił również to, co dla siostry Lucy było zaskakującym odkryciem, że wielu parafian postrzega swój wkład finansowy na rzecz Kościoła jako ciężar, a nie wspólną odpowiedzialność. Zakonnica podkreśla znaczenie katechezy, aby zaszczepić poczucie służby i zachęcić do aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. „Potrzebne są kampanie uświadamiające, które promują solidarność oraz budują nową mentalność wspólnych celów i uczestnictwa” – mówi siostra Lucy. Wyraża przekonanie, że poczucie służby może wzmocnić poczucie przynależności i zachęcić wszystkich parafian do aktywnego włączenia sią w rozwój Kościoła.

Dla skutecznej troski duszpasterskiej

Siostra Lucy podkreśla, że aby sprostać wyzwaniom nakreślonym w sondażu, potrzebne są kursy językowe, szkolenia w zakresie zdobycia umiejętności potrzebnych do zarabiania na codzienne utrzymanie oraz nowy nacisk na katechezę. W ten sposób parafia będzie w stanie stworzyć bardziej integrującą, żywą i samowystarczalną wspólnotę wiary. Zakonnica wyraża przekonanie, że takie postępowanie może być dobrym modelem do powielenia w innych parafiach. Zauważa, że zrozumienie wyjątkowych realiów każdej wspólnoty parafialnej jest niezbędne dla skutecznej działalności duszpasterskiej i ukierunkowanych działań na rzez jej rozwoju. Ponadto uzyskane informacje mogą być przydatne przy składaniu wniosków kredytowych w celu zabezpieczenia funduszy na kluczowe inicjatywy parafialne.