Ukazały się zapiski osobiste Navarro-Vallsa o jego spotkaniach z Janem Pawłem II

„Moje lata z Janem Pawłem II” – pod takim tytułem madryckie wydawnictwo Espasa opublikowało zapiski osobiste byłego rzecznika Stolicy Apostolskiej, Joaquína Navarro-Vallsa.

W czterdziestą piątą rocznicę wyboru Jana Pawła II książka ta gromadzi osobiste notatki, które Joaquín Navarro-Valls sporządził w latach pełnienia funkcji rzecznika prasowego Watykanu. Książka oferuje niepublikowane dotąd spojrzenie za kulisy codziennej pracy Stolicy Apostolskiej, ujawnia niektóre z wielkich problemów ludzkości, które tak bardzo zajmowały Ojca Świętego, a przede wszystkim przekazuje wiele szczegółów z jego codziennego życia i sytuacji prywatnych. Szczególnie poruszające są opisy jego okresów letniego odpoczynku, ilustrowane fotografiami wykonanymi przez samego autora, które po raz pierwszy ujrzały światło dzienne.

Navarro-Valls chciał, aby książka ukazała się jakiś czas po jego śmierci, ”na wypadek gdyby kogoś zainteresowała”. W gruncie rzeczy książka ta od pierwszej chwili przykuwa uwagę czytelnika i pokazuje, jak sprawował swoją posługę papież, który nie miał żadnych ludzkich instrumentów poza zwykłą perswazją. Navarro-Valls był przekonany, że jego głównym celem jest wspieranie papieża, chociaż wiedział, że Jan Paweł II nie potrzebował tej pomocy, ponieważ doskonale komunikował się ze światem.

Joaquín Navarro-Valls urodził się 16 listopada 1936 w Cartagenie w południowo-wschodniej Hiszpanii jako najmłodszy z dziewięciorga rodzeństwa. W 1961 ukończył medycynę, a następnie obronił doktorat z psychiatrii. Przez kilka lat pracował jako lekarz. W latach 1962–64 był asystentem w Barcelonie. Założył tam czasopismo naukowe „Diagonal”.

W 1968 ukończył studia dziennikarskie i w 1977 przybył do Rzymu jako korespondent konserwatywnego dziennika hiszpańskiego „ABC” i akredytował się w watykańskim biurze prasowym. W 1983 wybrano go na przewodniczącego Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej we Włoszech. 16 grudnia 1984 został szefem Biura Prasowego i rzecznikiem Stolicy Apostolskiej. Był pierwszym świeckim, nie-Włochem na tym stanowisku. W latach dziewięćdziesiątych jako przedstawiciel Watykanu brał udział w międzynarodowych konferencjach ONZ: w Kairze (1994), Kopenhadze (1995), Pekinie (1995) i Stambule (1996).

Jako dyrektor Biura Prasowego i rzecznik Stolicy Apostolskiej był przez ponad 20 lat jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II, towarzysząc mu w praktyce we wszystkich podróżach zagranicznych. Gdy Ojciec Święty zaczął coraz bardziej chorować, J. Navarro-Valls na bieżąco informował cały świat o jego stanie zdrowia, często dodając do komunikatów oficjalnych własne komentarze jako lekarz. Szczególną popularność zyskał pod tym względem w ostatnich tygodniach życia papieża-Polaka.

Od 1996 wykładał na wydziale komunikacji instytucjonalnej Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża, prowadzonego przez Opus Dei, którego od 1984 był członkiem, tzw. numerariuszem.

Swój urząd pełnił jeszcze ponad rok po śmierci Jana Pawła II – do 11 lipca 2006, gdy Benedykt XVI odwołał go i mianował na jego miejsce włoskiego jezuitę ks. Federico Lombardiego. Został wówczas prezesem Rady Nadzorczej Campusu Biomedycznego w Rzymie i udzielał się jako niezależny dziennikarz.

J. Navarro-Valls wielokrotnie odwiedzał Polskę, głównie z Janem Pawłem II w czasie jego podróży do naszego kraju, ale np. w 200 wziął udział w VII Zjeździe Gnieźnieńskim. Wtedy też otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP. Było to jedno z wielu odznaczeń, jakie mu przyznano. Zmarł w Rzymie 5 lipca 2017 roku.