Uroczystości pogrzebowe ks. inf. Grzegorza Pawłowskiego

W archikatedrze lubelskiej odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. inf. Grzegorza Pawłowskiego – Jakuba Hersz Grinera, kapłana archidiecezji lubelskiej, wieloletniego duszpasterza wspólnot języka hebrajskiego i Polonii w Izraelu, który jako dziecko został uratowany z Holocaustu. – Był człowiekiem Dekalogu i Ośmiu Błogosławieństw. Jednoczył nas w odkrywaniu piękna ewangelicznych wartości na ścieżkach bolesnych doświadczeń własnego i narodowego życia – powiedział w homilii bp Mieczysław Cisło.

Na początku Mszy św. abp Stanisław Budzik powiedział, że będzie ona pożegnaniem świadka dramatycznych wydarzeń XX wieku. – Jak sam mówił, nosił w sobie dwa światy: Polak i Żyd, katolicki ksiądz i sługa Mesjasza. Kochający obie swoje ojczyzny, był człowiekiem łączącym narody, religie i kultury. Budowniczy pokoju, człowiek niezwykłej mądrości i życzliwości. Na pomniku, jaki przygotował sobie w Izbicy, tak streścił swoje życie: Opuściłem najbliższych w obliczu ich zagłady, aby ratować swoje życie. Oddałem je na służbę Bogu i ludziom, powróciłem na miejsce ich męczeńskiej śmierci – mówił metropolita lubelski.

W homilii bp Mieczysław Cisło mówił o trudnym życiorysie ks. Pawłowskiego – Jakuba Hersza Grinera. – Musiał, jako dziecko i nastolatek unieść ciężar tragizmu swojego losu, całkowitej samotności. W nim dokonała się, bez uszczerbku i zdrady, osobowa synteza różności. W duchu ewangelicznego uniwersalizmu jednakową miłością obdarzał wszystkich: Żydów i Polaków, wierzących i niewierzących – wskazał duchowny.

– Był człowiekiem Dekalogu i Ośmiu Błogosławieństw. Jednoczył nas w odkrywaniu piękna ewangelicznych wartości na ścieżkach bolesnych doświadczeń własnego i narodowego życia. Piękno człowieczeństwa i poczucie dramatu ludzkiego losu rodziła wspólnotę braterstwa, przyjaźni i solidarności. W jego słowach nie było oskarżeń, był ból i żywa świadomość tragedii żydowskiego narodu skazanego na całkowitą zagładę przez demoniczny system niemieckiego nazizmu – mówił bp Cisło.

Hierarcha zauważył, że umiejętność budowania mostów jest bardzo potrzeba w obecnych czasach. – Miał nadzieję zrodzoną z wiary, że tylko Bóg może ocalić iskry sensu drzemiące w popiele zgładzonych. Opowiadając swoje skradzione dzieciństwo, robił to ku przestrodze: żeby nigdy człowiek dla drugiego nie był Kainem, żeby nie było obojętności wobec najdrobniejszych przejawów zwłaszcza obcego, innej narodowości czy religii – tłumaczył bp Cisło.

Listy kondolencyjne przesłali m.in. Prezydent RP Andrzej Duda, Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki, Naczelny Rabin Polski Michael Schudrich, Łaciński Patriarcha Jerozolimy abp Pierbattista Pizzaballa, Rektor KUL ks. prof. Mirosław Kalinowski oraz Prymas-senior abp Henryk Muszyński. Okolicznościowe przemówienia wygłosili m.in. Prezydent Lublina Krzysztof Żuk, przełożona sióstr Benedyktynek Misjonarek s. Marcelina Kuśmierz.

Duchowny został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP krzyżem komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżnienie z rąk Ministra Edukacji i Nauki Przemysława Czarnka przyjął abp Stanisław Budzik.

Ks. Grzegorz Pawłowski urodził się 23 sierpnia 1931 r. w rodzinie zamojskich ortodoksyjnych Żydów jako Jakub Hersz Griner. Miał zaledwie 8 lat gdy wybuchła wojna, w czasie której stracił swoich najbliższych. Ojciec został rozstrzelany w Zamościu, a matka z córkami podczas likwidacji getta w Izbicy. Małemu Jakubowi udało się stamtąd zbiec. Przeżył Holokaust dzięki Polakom, którzy udzielili mu schronienia i aby go ocalić, nadali mu nowe nazwisko. Następnie przebywał w domach dziecka w Bystrzycy, Lublinie i Puławach. Wychowywany w atmosferze wiary chrześcijańskiej, przyjął ją, jako własną.

Po zdaniu matury wstąpił do Lubelskiego Seminarium Duchownego. W 1958 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Kolejne lata wypełnione były gorliwą pracą duszpasterską w parafiach archidiecezji lubelskiej. W latach 1968-1970 odbył studia specjalistyczne z biblistyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po odnalezieniu ocalonego z Zagłady brata, w 1970 r. wyjechał do Izraela, gdzie podjął posługę jako katolicki duszpasterz wspólnot języka hebrajskiego i Polonii, którą w swoim czasie stanowiło kilkanaście tysięcy Polaków. W 2018 r. otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Lublina.

W ostatnich latach ks. Grzegorz Pawłowski napisał wiele książek o tematyce autobiograficznej i religijnej. Są to m.in.: „Sługa Mesjasza” – wywiad rzeka, opowiadający o tragicznym losie, barwach kapłańskiego życia i pięknie przyjaźni, „Ocalały z Zagłady w służbie Mesjasza” o spojrzeniu na chrześcijaństwo oczami Żyda czy „Kapłański testament sługi Mesjasza” opowiadający o kapłaństwie Nowego Przymierza w kontekście kapłaństwa świątynnego.

Pożegnanie śp. ks. Grzegorza w Ziemi Świętej odbyło się podczas Mszy Świętej, której przewodniczył Patriarcha Jerozolimy arcybiskup Pierbattista Pizzaballa, 25 października 2021 r. w kościele św. Piotra w Jaffie.

Po Eucharystii ciało ks. inf. Pawłowskiego zostało przewiezione na cmentarz żydowski w Izbicy k. Zamościa, gdzie spoczywają szczątki jego krewnych, zamordowanych podczas II wojny światowej.