V Festiwal Teologii Politycznej – Norwid. Polska – Sztuka – Przyszłość

Od 6 do 20 października odbędzie się piąta już edycja Festiwalu Teologii Politycznej, która poświęcona została wybitnemu poecie, eseiście, dramaturgowi, rysownikowi, rzeźbiarzowi, obserwatorowi i krytykowi życia społecznego, politycznego i ekonomicznego Europy będącej w ferworze rewolucji przemysłowej – Cyprianowi Norwidowi.

Postanowiliśmy przyjrzeć się jego wciąż niedostatecznie rozumianej i docenianej twórczości w związku z przypadającą w tym roku, dwusetną rocznicą urodzin wybitnego artysty. Kierując spojrzenie w stronę biografii i twórczości Cypriana Norwida, chcemy dyskutować o jego poglądach na świat i sztukę. Podejmiemy szeroką refleksję na temat duchowej, intelektualnej, społecznej i politycznej kondycji Polski, Europy oraz świata. Trzy spotkania festiwalowe uświetni wspólna lektura pism oraz listów, które podczas naszych spotkań czytać będą wybitni aktorzy. Jak co roku zapraszamy na wydarzenia do Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego. Każdy wieczór festiwalowy rozpocznie się od dyskusji ekspertów z aktorskim odczytem utworów poety, po których nastąpi pokaz filmu poświęconego Norwidowi.

*
W tej edycji Festiwalu pragniemy Państwa zaprosić również na wyjątkowe warsztaty kolażu, które poprowadzi artysta grafik Michał Strachowski, autor identyfikacji wizualnej Teologii Politycznej i Festiwalu Cypriana Norwida oraz Natalia Szerszeń, autorka kolaży lirycznych. Warsztat odbędzie się w redakcji Teologii Politycznej przy ul. Koszykowej 24/7 w Warszawie. Chcemy w niecodzienny sposób, operując obrazem i słowem, obcować z twórczością bohatera tegorocznej edycji Festiwalu.

*
Linki do wydarzeń na Facebooku i rejestracji [REJESTRACJA OBOWIĄZKOWA]:

6 października: rejestracja

13 października: rejestracja

20 października: rejestracja

*
OPIS POSZCZEGÓLNYCH WYDARZEŃ FESTIWALOWYCH

6/10/2021 – POLSKA

„N a r ó d – Ziomkowie! – jest to najstarszy po Kościele obywatel na świecie” — mówił Norwid na jubileuszu powstania listopadowego w 1846 roku. Poeta, rozgoryczony obserwacją poczynań Polaków, oceniał ich surowo: „Polak jest olbrzym, a człowiek w Polaku jest karzeł”. Czy gorzkie słowa o własnym narodzie były adekwatne do stanu jaki obserwował? Czy mają tylko walor dokumentu swoich czasów, czy nadal mówią coś o naszej polskiej wspólnocie, jej potencjale i wadach? Krytyczne przybliżanie i oddalanie romantyzmu widzianego oczami Norwida będzie stanowiło punkt wyjścia do dyskusji o polskiej współczesności. Będziemy myśleć nie tylko o Norwidzie, lecz przede wszystkim — z Norwidem, podążając ścieżką wyznaczoną przez Jana Pawła II.

13/10/2021 – SZTUKA

„Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?” — pytał Norwid w Bransoletce. Można za tym pytaniem podążać w świat sztuki połowie XIX wieku. Romantyzm nie był już dla Norwida literaturą współczesną, lecz tradycją, wobec której artysta musi się ustosunkować. Norwid był przekonany o postępującym kryzysie europejskiej kultury, dlatego projektował nową, lepszą sztukę, która będzie częścią moralnej pracy narodu. Spotkanie z taką idealistyczną wizją prowokuje do pytań o stan dzisiejszej sztuki oraz o stosunek współczesnych, w tym także artystów, do dziedzictwa romantyzmu.

20/10/2021 – PRZYSZŁOŚĆ

O Norwidzie często mówi się — trudny, wyobcowany. Między innymi dlatego funkcjonuje na marginesie, raczej jako figura poety tragicznego niż myśliciel zaangażowany w sprawy polskie. Do Augusta Cieszkowskiego pisał: „Apostolstwo nie jest dyplomacją i kuglarstwem, i kabalistyką, ale proroctwem szczerym”. Proroctwem czego? Apostołem jakiej wiary się czuł? Te pytania prowadzą do Jana Pawła II, który tak często przywoływał poetę w swoich homiliach. Chcemy podjąć refleksję nad papieskim odczytaniem Norwida. Norwid całe życie tworzył program reformy tego, co polskie. Chciał całkowitej reorientacji kultury — duchowej, intelektualnej, politycznej, aby uchronić naród przed załamaniem, które już wtedy dostrzegał w świecie. Czy polska kultura uniknęła wyjałowienia?