W seminarium duchownym szkolenie nt. pomocy osobom z myślami samobójczymi

Księża i siostry zakonne z archidiecezji wrocławskiej wzięli udział w szkoleniu o pomocy osobom borykającym się z myślami samobójczymi. Prowadził je dr hab. Adam Czabański, prezes Stowarzyszenia Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego. – Nie musicie być specjalistami, żeby w tym temacie znacznie pomóc ludziom w tym temacie – apelował prelegent.

Inicjatorem i pomysłodawcą spotkania 31 marca był bp Jacek Kiciński CMF, biskup pomocniczy wrocławski. Jak mówi, miał do czynienia w swoim życiu kapłańskim z dwoma próbami samobójczymi.

– W jednej sytuacji udało się człowieka uratować poprzez zadzwonienie na numer 112, jednak kilka miesięcy później ta osoba popełniła samobójstwo. Czasem uda nam się kogoś uratować, a czasem nie, ale nie wolno nam rezygnować z pomocy. Dlatego musimy się szkolić, musimy wiedzieć, jak reagować – mówi bp Kiciński.

W szkoleniu wzięło udział ponad 100 osób. Adam Czabański poinformował zebranych w auli Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, że według danych Światowej Organizacji Zdrowia ponad 700 000 osób odbiera sobie życie w ciągu roku.

– Wszyscy eksperci mówią właściwie, że światowe dane są jednak bardzo niedoszacowane. W Polsce to około 5 tys. samobójstw rocznie. Ale na każde samobójstwo przypada ok. 10-20 prób samobójczych. To by oznaczało, że w Polsce taką próbę podejmuje ok. 100 tys. ludzi. Z tego policja rejestruje niewiele ponad 10 tys. – podawał suicydolog.

Podkreślał, że problem dotyczy wszystkich grup wiekowych, nie tylko młodych ludzi. Choć w 2024 r. liczba samobójstwa spadła w stosunku do 2023 r.

– Ludzie mówią: „Ale co ja mogę zrobić, ja nie wiem, jak pomóc?” To nie jest jednak takie trudne, trzeba się zmobilizować. Pamiętajmy, że najwięcej prób samobójczych podejmowanych jest przez dzieci i młodzież do 19. roku życia. Z kolei wśród starszych ludzi mamy największą skuteczność prób samobójczych. Wachlarz motywacji jest różny. To nie jest tylko pragnienie ucieczki od problemu, czy pragnienie śmierci. Wielu wcale nie chce umrzeć, tylko chcą, żeby się nagle ich sytuacja się zmieniła – mówi dr hab. Czabański.

Uznany ekspert opowiadał o różnych motywacjach podjęcia próby odebrania sobie życia, najczęstszych czynnikach ryzyka, jak i czynnikach chroniących. Wyjaśniał, jak rozpoznać kryzys samobójczy.

– Zwykła rozmowa może odwieźć desperata od próby odebrania sobie życia. Chodzi o wysłuchanie i poważne traktowanie. Nie trzeba wcale dużo mówić. Nie trzeba o razu wymyślić scenariusza działania, czy pomysłu, jak wydobyć człowieka krok po kroku z takiej sytuacji. Możemy pomóc, przekierowując człowieka pod odpowiedni adres. To ogromne wsparcie – zaapelował specjalista.

Zaznaczył, że najlepszym narzędziem pomocy jest rozmowa. Można przygotować sobie spis telefonów i miejsc w okolicy, gdzie oferowana jest bezpłatna pomoc w kryzysie psychicznym.

– Jeśli księża w spowiedzi słyszą, że ktoś ma myśli samobójcze, warto świadczyć wsparcie duchowe, ale także jednocześnie skierować do specjalistów psychiatrycznych. Te dwie przestrzenie są kompatybilne. Tu nie ma konfliktu – przekonywał dr hab. Czabański.

Jak dodał, celem rozmowy z człowiekiem cierpiącym nie jest sprawienie, że straszne myśli przestaną się u jego pojawiać. Tego nie potrafimy zrobić jako zwykli ludzie. Tutaj chodzi o ocenę ryzyka, czy pojawił się u naszego rozmówcy poważny problem. A jeśli tak, to podjęcie kroków w kierunku konkretnej pomocy.