Wieliczka: 200-lecie poświęcenia kościoła św. Klemensa

– 200 lat modlitw ludzi kolejnych pokoleń, które przychodziły tutaj, aby wysławiać Boga, aby dziękować za otrzymane łaski, aby prosić o przebaczenie, aby budzić dla siebie moc nadziei na przyszłość, zwłaszcza w adoracji – mówił abp Marek Jędraszewski, który przewodniczył uroczystej Mszy św. na zakończenie obchodów 200-lecia poświęcenia kościoła św. Klemensa w Wieliczce.

Na początku uroczystości ks. Wojciech Olszowski przypomniał, że dokładnie 4 kwietnia 1825 roku biskup Grzegorz Tomasz Ziegler, w obecności ówczesnego proboszcza parafii księdza Baltazara Krotosza i licznie zgromadzonych wiernych poświęcił i oddał na chwałę Bogu kościół pod wezwaniem św. Klemensa w Wieliczce, zbudowany na fundamentach poprzedniej świątyni z 1350 roku, która uległa zniszczeniu po trzęsieniu ziemi.

Odwołując się do czytania z Listu św. Pawła do Koryntian abp Jędraszewski podkreślił w homilii, że Kościół zbudowany jest na Jezusie Chrystusie. – On jest fundamentem naszej nadziei, naszego dźwigania się ze słabości, upadków i grzechów. On jest fundamentem tego, że dojdziemy do domu Ojca bogatego w miłosierdzie – mówił metropolita krakowski.

Hierarcha przywołał też postać św. Klemensa, który był czwartym biskupem Rzymu, męczennikiem, najstarszym znanym nam chrześcijańskim pisarzem – uczniem apostołów Piotra i Pawła. Jego imię, po Piotrze, Linusie i Klecie, wymieniane jest w Kanonie Rzymskim, czyli pierwszej modlitwie eucharystycznej, „by pokazać fundamenty Kościoła wznoszone na tym jedynym najważniejszym, jakim jest Jezus Chrystus”. Klemens zasłynął jako autor listu do Koryntian, w którym nawoływał do pogodzenia się, do jedności wśród zwaśnionych ze sobą wyznawców Chrystusa żyjących w Koryncie.

Nawiązując do rocznicy poświęcenia kościoła w Wieliczce arcybiskup zauważył, że od 200 lat w tej świątyni głosi się Boże Słowo, sprawuje Eucharystię i inne sakramenty, dzięki którym wyznawcy Chrystusa mogą żyć łaskami Ducha Świętego.

200 lat modlitw ludzi kolejnych pokoleń, które przychodziły tutaj, aby wysławiać Boga, aby dziękować za otrzymane łaski, aby prosić o przebaczenie, aby budzić dla siebie moc nadziei na przyszłość, zwłaszcza w adoracji – mówił metropolita krakowski.