Wielka Brytania – nowa fundacja amerykańskich benedyktynek

Założony w Stanach Zjednoczonych przez zmarłą w opinii świętości s. Wilhelminę Lancaster Zakon Benedyktynek Maryi Królowej Apostołów otworzył placówkę w Colwich w hrabstwie Staffordshire w środkowo-zachodniej Anglii. Siostry osiedliły się  w budynkach dawnego opactwa, założonego przez praprawnuczki św. Tomasza Morusa w 1623 r.

Benedyktynki Maryi stały się dobrze znane po odkryciu w 2023 dobrze zachowanego ciała ich założycielki, siostry Wilhelminy Lancaster, która zmarła w 2019 roku. Przyjął je u siebie arcybiskup Birmingham – Bernard Longley, oddając im dawne opactwo, które w 2020 wystawiono na sprzedaż z powodu spadku liczby powołań.

„Poinformowałyśmy arcybiskupa o siostrach, które wkrótce znajdą się w jego archidiecezji i nawet nie spodziewałyśmy się zaproszenia do pozostania, ale tak właśnie się stało! Jego Ekscelencja powitał nas z wielką uprzejmością i zaprosił, abyśmy pozostały w archidiecezji Birmingham” – napisała w biuletynie z wiosny 2024 matka Cecylia Snell. Wyraziła też nadzieję, że nowa wspólnota w Staffordshire będzie „miejscem ekspansji, zwłaszcza dla przyszłych zagranicznych powołań do naszej wspólnoty”.

„Mamy wielką nadzieję i bardzo pragniemy, aby nasza wspólnota mogła ożywić życie monastyczne w tym pięknym i historycznym sanktuarium i w całej Wielkiej Brytanii, którą nazwano kiedyś «Posagiem i Szczególną Własnością Maryi»” – powiedziała ksieni m. Cecylia Snell w rozmowie z „The Catholic Directory”. Dodała, iż „wraz z oficjalnym zaproszeniem od arcybiskupa stało się jasne, że Pan chce, aby benedyktynki Maryi pozostały w Staffordshire i zrobiły wszystko, co w ich mocy, aby przywrócić opactwu Colwich jego dawną świetność”

Zakonnice sfinalizowały już transakcję kupna, korzystając z pomocy finansowej udzielonej im przez inne opactwo benedyktynek – w Stanbrook w hrabstwie Yorkshire, które pożyczyło im 2,5 miliona funtów (ponad 3,1 miliona dolarów) na ten cel. W sierpniu cztery siostry przybyły do Colwich, aby rozpocząć apostolat w Anglii.

Opactwo Najświętszej Marii Panny w Colwich założyły m.in. trzy praprawnuczki św. Tomasza Morusa, które spotkały się w 1623 roku w Cambrai we Flandrii po kasacie angielskich klasztorów w 1500 roku. Związek z tym świętym ma duże znaczenie dla benedyktynek Maryi, Królowej Apostołów, którą ksieni opisała jako „świętą radości i łaskę w ogniu, łaskę, która wytrzymuje wyzwania epoki”.

Miejsce to, które od lat trzydziestych. XIX wieku zamieszkiwały benedyktynki, ma bogate dziedzictwo katolickie, sięgające klasztoru w XVII-wiecznym Cambrai w ówczesnych hiszpańskich Niderlandach; w 1652 założyły one dom filialny w Paryżu.

Siostry, które stały się przedmiotem ataków podczas rewolucji francuskiej pod koniec XVIII w., przeniosły się znowu do Anglii i ostatecznie benedyktynki z USA chcą teraz odegrać swoją nową rolę w ożywieniu życia monastycznego na Wyspach Brytyjskich.

Anglia jest tradycyjnie nazywana „Posagiem Maryi” (Our Lady Dowry). Tytuł ten nadał Matce Bożej w 1381 roku król Ryszard II w Opactwie Westminsterskim, gdy szukał u Niej ochrony w czasie ówczesnych walk politycznych. Miano „Posagu Maryi” oznaczało, że kraj został „poświęcony” (dosł. „odłożony na bok”) jako dar lub posag dla Matki Bożej, która miała mu zapewnić swoją opiekę. Ponowne poświęcenie Anglii przez miejscowych biskupów nastąpiło w 2020 roku.

Mówiąc o tytule i zaangażowaniu wspólnoty w kult maryjny, matka przełożona powiedziała w wywiadzie dla „Catholic Herald”: „Anglia należy do Matki Bożej, podobnie jak ta wspólnota, której członkinie są Jej całkowicie poświęcone, zbiorowo i indywidualnie. Jesteśmy bardzo wdzięczne, że możemy wkroczyć w tak piękne dziedzictwo, a dzięki Jej modlitwie i wstawiennictwu jesteśmy Jej narzędziami w pomocy w ożywieniu życia monastycznego na Jej ziemi”.