Wielkie „święto wdzięczności” kard. Schönbornowi w Wiedniu
19 stycznia 2025 | 15:58 | ts | Wiedeń Ⓒ Ⓟ

Pod hasłem „Słowo Boże jest żywe” odbyło się 18 stycznia w katedrze św. Szczepana w Wiedniu wielkie „święto wdzięczności” kard. Christophowi Schönbornowi za niemal 30 lat kierowania archidiecezją wiedeńską. Kardynał przechodzi na emeryturę. 22 stycznia br. obchodzi 80. rocznicę urodzin. Z tej okazji przewodniczył uroczystej Mszy św. dziękczynnej w wiedeńskiej katedrze z udziałem najwyższych władz państwowych oraz przedstawicieli Kościołów i religii.
Dziękczynienie i uwielbienie, a także błogosławieństwo i misja stanowiły liturgiczne kamienie węgielne Mszy św. nawiązującej do blisko 30-letniej wspólnej drogi diecezji i arcybiskupa, przede wszystkim „starań kard. Schönborna o stworzenie Kościoła, w którym duchowni i świeccy, poprzez chrzest, są na równych prawach powołani do przekazywania wiary i odnawiania świata”, poinformowała archidiecezja.
Na początku liturgii kard. Schönborn złożył życzenia urodzinowe prezydentowi Austrii Alexandrowi Van der Bellenowi podkreślając jego „roztropną służbę” na rzecz Austrii. Uczestnicy uroczystości nagrodzili prezydenta brawami.
Ekumeniczne upamiętnienie chrztu
Msza św. rozpoczęła się ekumenicznym upamiętnieniem chrztu przy szklanej chrzcielnicy ustawionej na środku katedry. Wraz z arcybiskupem Wiednia przyrzeczenie chrzcielne odnowili czołowi przedstawiciele z 16 Kościołów w Austrii, w tym metropolita greckiego Kościoła Prawosławnego Arseniusz (Kardamakis), biskup Kościoła ormiańsko-apostolskiego i przewodniczący Rady Ekumenicznej Kościołów Austrii (ÖRKÖ) Tiran Petrosjan, biskupka starokatolicka Maria Kubin i ewangelicki biskup Michael Chalupka.
Wraz z kard. Schönbornem Mszę św. koncelebrowali trzej wikariusze generalni z okresu, gdy był arcybiskupem Wiednia: ks. Nikolaus Krasa, ks. Franz Schuster i ks. Helmut Schüller, dwaj biskupi pomocniczy archidiecezji wiedeńskiej: Franz Scharl i Stephan Turnovszky oraz wszyscy biskupi ordynariusze i biskupi pomocniczy z całej Austrii.
W kazaniu kardynał skierował „wdzięczne spojrzenie na nasz kraj, na Austrię”, ale także na „głębsze źródła nadziei”. „Bez dobrego, wspólnego życia nigdy nie mógłbym pełnić swojej posługi, aktywnie sprawować swojego urzędu, z którego wkrótce przejdę na emeryturę” – powiedział kardynał, wspominając prawie 30 lat swojego urzędowania jako arcybiskup Wiednia.
Po raz kolejny zaapelował o „udane współistnienie społeczne między mieszkańcami i przybyszami”, co jest „decydujące dla naszej przyszłości”. Odnosząc się do swojej osobistej historii życia jako dziecka-uchodźcy, kardynał powiedział: „Mieć serce dla uchodźców to część człowieczeństwa. To może również stać się naszym losem”. Arcybiskup Wiednia podkreślił też, że „współczucie jest tym, co czyni społeczeństwo ludzkim. Bezwzględność zatruwa społeczeństwo i nas samych”. Kardynał powiedział: „Moim największym życzeniem jest, aby wzajemna życzliwość nigdy nie została utracona, nawet gdy dochodzi do konfliktów”.
Uczciwy bilans
„Dziś szczególnie bolesny wydaje mi się kontrast między radosnym świętem wdzięczności które obchodzimy, a wielkim pożegnaniem z Kościołem, jakie podejmuje tak wiele osób w naszym kraju. głównie w milczeniu. Tylko w 2023 roku było ich 85 000” – powiedział kardynał w pełnym refleksji kazaniu, w którym chciał przedstawić „uczciwy bilans”. Podkreślił, że on także jest zobowiązany zdać sprawę Bogu za swoją służbę i postawił trzeźwą diagnozę: „Zbliżamy się do powszechnego analfabetyzmu religijnego”, co może być również okazją do ponownego poszukiwania sensu i odkrycia wiary.
Pomimo dużej liczby osób odchodzących od Kościoła, nadal „dziwne” jest to, że dwie trzecie populacji „życzy sobie, aby Austria pozostała krajem chrześcijańskim. Jak to wszystko ma się połączyć?”
„Niedawne badanie nadawcy ORF na temat religii w Austrii wykazało zaskakujący i satysfakcjonujący wynik: nowe, silniejsze zainteresowanie religią wśród młodszego pokolenia” – powiedział kard. Schönborn. „Nie jest to zupełnie zaskakujące, jeśli potraktujemy poważnie, że w sercu każdego człowieka żyje poszukiwanie sensu i spełnienia” – podkreślił mówiąc o „odkrywaniu wiary jako osobistej drodze”. Nawiązując do ewangelicznego powołania Lewiego przyznał, że wezwanie Jezusa Chrystusa „Pójdź za mną” określiło jego życie do dziś i jest przekonany: „To jest niewyczerpane źródło, z którego wiara okazuje się nowa i świeża we wszystkich pokoleniach. W przeciwnym razie dawno by wymarła, skostniała i zduszona przez swoje tradycje i instytucje”.
Dobre współistnienie między religiami
Na tym tle arcybiskup Wiednia zalecił postawę wdzięczności: „Bądźmy wdzięczni, że możemy żyć w pokoju. To nie jest coś, co możemy uważać za pewnik”. Mówiąc o wdzięczności podkreślił też: „Jestem wdzięczny, że w Austrii istnieje tak dobre współistnienie między religiami. Tego również nie można uważać za pewnik”. Jest to owoc nieustannych wysiłków na rzecz wzajemnego szacunku i uznania. „To także wynik niezwykle dobrego ustawodawstwa religijnego” – zaznaczył arcybiskup Wiednia.
„Niepoprawnie pełen nadziei”
“Wiara w naśladowanie Jezusa Chrystusa zawsze prowadzi do wspólnoty” – stwierdził kardynał. Od samego początku w naturze Kościoła było to, że nigdy nie jest on jednorodny, ale obejmuje bardzo różne grupy. „Przez 70 lat mojego świadomego życia w Kościele doświadczyłem szerokiego spektrum, ekscytującego, często napiętego współistnienia dużych różnic. Doświadczyłem – być może inaczej niż inni – Kościoła jako wielkiej przestrzeni” – powiedział kard. Schönborn.
Zwrócił uwagę, że wiara chrześcijańska obejmuje również wiedzę, że „Jezus nie przyszedł, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Jezus nie moralizował i nie osądzał. „Możliwość nazwania grzechu bez potępiania i osądzania jest prawdopodobnie najgłębszym źródłem nadziei” – powiedział kardynał i w tym sensie jest „niepoprawnie pełen nadziei” również w obliczu odpowiedzialności, którą musi złożyć przed Bogiem: „Moje wysiłki i moje błędy, moje grzechy, które On zna, i moje wysiłki są Jemu znane. Ale nie muszę bać się Boga: „Mamy Jezusa, Arcykapłana, który potrafi współczuć naszym słabościom” – powiedział kardynał cytując List do Hebrajczyków.
Wszędzie i w każdym czasie
Przed odczytaniem Ewangelii krążył wśród wiernych Ewangeliarz z napisem „ubicumque et semper”. Księga powstała na potrzeby procesu diecezjalnego w latach 2000 i pierwotnie zawierała puste strony pomiędzy czterema Ewangeliami. Przez lata przechodziła z rąk do rąk, a puste strony zapełniały się podpisami kilku tysięcy osób, które zobowiązały się, że wraz ze swoim biskupem pójdą do szkoły Chrystusa do uczęszczania do szkoły Chrystusa („uczniostwo”) i – ubicumque et semper: wszędzie i zawsze – poprzez świadectwo swojego życia będą przyczyniać się do rozwoju Kościoła misyjnego.
W ten sposób Ewangeliarz stał się „żywą Ewangelią”, która ilustruje dwa kluczowe pojęcia, jakie kard. Schönborn przekazał swojej archidiecezji: bycie uczniem oraz misję. Ostatnie wolne strony wypełnia list archidiecezji do ustępującego arcybiskupa, z prośbą o dalsze wspieranie rozwoju diecezji modlitwą i myślą.
Przed uroczystym błogosławieństwem zabrał głos prezydent Austrii Alexander Van der Bellen. Wyraził uznanie dla kard. Schönborna jako budowniczego mostów między religią, społeczeństwem i polityką. Prezydent nazwał kardynała „Pontifex austriacus” i stwierdził, że jest on „człowiekiem słuchania, dialogu i pokoju.” 30-letnia kadencja Schönborna na stanowisku arcybiskupa Wiednia była „imponującym okresem” – powiedział prezydent wspominając liczne inicjatywy odchodzącego na emeryturę cenionego duszpasterza i podkreślił dobre stosunki między państwem a Kościołem.
Na zakończenie Mszy św., zanim kard. Schönborn po raz ostatni uroczyście pobłogosławił wiernych archidiecezji jako arcybiskup, symbolicznym gestem pobłogosławiła go archidiecezja: w imieniu wszystkich wiernych jedenaścioro mężczyzn i kobiet z diecezji utworzyło krąg wokół arcybiskupa w podzięce za wspólną, 30-letnią drogę.
Na Mszy św. w katedrze św. Szczepana oraz położonych nieopodal kościołów dominikanów i jezuitów zgromadziło się ponad 4000 osób. Około dwugodzinną Mszę św. z katedry św. Szczepana w Wiedniu transmitowały radio i telewizja. Transmisja w telewizji ORF była częścią programu na żywo „Kardynal Christoph Schönborn – Koniec ery”.
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.