Wystawa na 413. rocznicę urodzin Rembrandta

Dzisiaj przypada 413. rocznica urodzin Rembrandta van Rijn. W Muzeum im. ks. Józefa Jarzębowskiego w licheńskiej bazylice do października można oglądać wystawę „Nic dodać, nic ująć: Rubens, Rembrandt”.

Na wystawie można podziwiać zestawione obok siebie grafiki wielkich mistrzów Rubensa i Rembrandta – informuje Anita Rossa z licheńskiego Muzeum – Grafiki są szczegółowo opisane, a zwiedzający mogą korzystać z multimedium, które krok po kroku przedstawia, jak powstaje miedzioryt, akwaforta, drzeworyt czy litografia – dodaje.

Rembrandt van Rijn urodził się w Lejdzie 15 lipca 1606 roku, był synem młynarza. Uczęszczał do szkoły łacińskiej a następnie kilka miesięcy studiował na uniwersytecie w Lejdzie. Życie studenckie jednak mu nie odpowiadało i rozpoczął naukę malarstwa u Jacoba van Swanenburgha a nastepnie u Pietera Lastmana. Lastman, który przebywał dość długo we Włoszech, wprowadził Rembrandta w tajniki nowych trendów pojawiających się w malarstwie międzynarodowym.

W malarskiej działalności Rembrandta wyróżnić można cztery etapy – młodość spędzoną w Lejdzie do 1631 roku; szczęśliwy okres w Amsterdamie do 1642 roku – małżeństwo z Saskią i urodziny syna Tytusa; okres dojrzałości twórczej do około roku 1656 i okres starości, kiedy powstawały jego najbardziej oryginalne dzieła.

Rembrandt uprawiał twórczość malarską, ale równocześnie z nią powstawały liczne rysunki i grafiki, wykonywane z takim samym zaangażowaniem emocjonalnym – podkreśla Rossa. Zarówno w obrazach jak i w rycinach dążył do wyrażenia za pomocą kreski i światła ekspresji psychiki ludzkiej i przyrody. Faworyzował bezkompromisowy realizm, który doprowadził niektórych krytyków do twierdzenia, że preferuje brzydotę.

O indywidualności sztuki rytowniczej Rembrandta zadecydowało przede wszystkim twórcze podejście do jego ulubionej techniki graficznej – akwaforty. Uzupełniał ją suchą igłą, przecierał płyty pumeksem, pogłębiał ryt. Te innowacje, zwłaszcza w scenach nocnych czy rozgrywających się w mrocznych pomieszczeniach, dają złudzenie całkowitego zatarcia kreski na rzecz walorów malarskich. Ryciny Rembrandta cieszyły się wielkim uznaniem i stały się inspiracją dla następnych pokoleń artystów.

Rembrandt zmarł w Amsterdamie w 1669 r.

Muzeum im. Józefa Jarzębowskiego MIC mieści się II i III piętrze bazyliki Matki Bożej Licheńskiej, nad zakrystią. Wstęp do Muzeum jest bezpłatny. Otwarte jest codziennie od godz. 10.00 do 16.00, oprócz poniedziałków, a w soboty do godz. 18.00.