Zakończyła się peregrynacja relikwii bł. rodziny Ulmów w archidiecezji gnieźnieńskiej

Mszą św. sprawowaną w katedrze gnieźnieńskiej pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka zakończyła się 16 grudnia peregrynacja relikwii bł. rodziny Ulmów w archidiecezji gnieźnieńskiej. Relikwie nawiedziły parafie, ale także hospicjum, Dom Księży Seniorów i klasztor sióstr karmelitanek bosych, gdzie w sposób szczególny modlono się za rodziców oczekujących narodzin dziecka.

„Przeżywamy czas szczególnego błogosławieństwa dlatego, że są pośród nas relikwie błogosławionych Józefa i Wiktorii Ulmów wraz z ich dziećmi. Dziękujemy za dar ich beatyfikacji, ale także za to, że mogli przejść z Bożym błogosławieństwem przez naszą archidiecezję. Zastanawiamy się, co chcą nam dziś powiedzieć, do czego wezwać, w czym poprowadzić? Może w szczególnej miłości do drugiego człowieka, ucząc jej piękna i odwagi” – mówił na początku Eucharystii abp Wojciech Polak.

Mszę św. koncelebrowali kanonicy Kapituły Prymasowskiej, licznie przybyli księża oraz biskup pomocniczy gnieźnieński Radosław Orchowicz, który przed tygodniem w Chełmcach i Inowrocławiu witał relikwie w archidiecezji gnieźnieńskiej. Homilię wygłosił ks. Hubert Wiśniewski, diecezjalny duszpasterz małżeństw i rodzin, który nawiązując do życiowej postawy Józefa i Wiktorii Ulmów mówił o wrażliwości, życzliwości i braterstwie jako antidotum na obojętność, która jest „subtelną formą wrogości”.

„Rodzina Ulmów, zwykła rodzina, której pasją było życie rodzinne, dzięki ludzkiemu podejściu stała się symbolem sprzeciwu wobec okrucieństwa wojny i okrucieństwa drugiego człowieka. Bez wywyższania się, ignorowania, obojętności. Ich życie pokazuje nam piękno ludzkiej dobroci, prostoty i małych gestów, które są potężne w swoim wyrazie” – mówił ks. Wiśniewski.

Zauważył również, że właśnie w nich, a nie w deklaracjach i pustych słowach jest miłość i troska. Łatwo bowiem obiecywać obronę innych, głosić ckliwe hasła, wymachiwać wolnością i miłością przed czyimiś oczyma. Trudniej jest faktycznie kochać, szczególnie tych, którzy obok. Tak bowiem często jest, że najmniej miłości okazujemy i otrzymujemy od najbliższych.

„Ktoś mówi: kocham całą ludzkość, a nie rozmawia z własną matką”. „Inny narzeka, że rodzice się rozwodzą, że ojciec pije, że w domu panuje chłodna atmosfera”. „Jaką historię opowiadasz swoją codziennością?” – pytał ks. Wiśniewski, zachęcając do szczerej refleksji nad życiową dojrzałością i naszą więzią z Bogiem. Ta bowiem zawsze przekładać się będzie na relację z innymi.

„Czy mam dobry wpływ na ludzi? Nie ze strachu, nie z poprawności, nie z chęci pokazania, kto tu rządzi, ale z miłości. Jaką historię opowiadam swoją codziennością? Na małe serca nie ma rady. Na twarde serca owszem – jest łaska Pana Boga. My jako wierzący nie mamy małych serc, dlatego tak ważne jest, byśmy potrafili pokazać najpierw swoim bliskim, a potem każdemu napotkanemu człowiekowi, że życie jest historią pisaną przez Boga. Wtedy swoją codziennością opowiadamy Jego historię” – mówił diecezjalny duszpasterz małżeństw i rodzin dodając, że Ulmowie pokazują, że historia ta może być piękna, mimo że tak zwyczajna.

W modlitwie powszechnej modlono się m.in.: za rządzących, aby uchwalając prawo dbali o dobro rodzin i ochronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci, za wspólnoty, ruchy i stowarzyszenia rodzinne, aby formowały swoich członków do miłości, która znajduje szczęście w dawaniu, a także za rodziców, opiekunów i wychowawców, aby swoją służbą przygotowali młode pokolenie do trafnego rozpoznania życiowego powołania. Modlono się także o pokój w Ziemi Świętej i na Ukrainie.

Na zakończenie Eucharystii Prymas Polski poświęcił obraz rodziny Ulmów, który pozostanie w Duszpasterstwie Małżeństw i Rodzin Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Odbyło się także zawierzenie rodzin archidiecezji gnieźnieńskiej wstawiennictwu bł. rodziny Ulmów, po którym relikwie przekazane zostały diecezjalnemu duszpasterzowi małżeństw i rodzin archidiecezji poznańskiej, gdzie teraz będą pielgrzymować.

Relikwie bł. rodziny Ulmów przybyły do archidiecezji gnieźnieńskiej 9 grudnia z diecezji włocławskiej. Nawiedziły jedenaście miejscowości: Chełmce, Inowrocław, Strzelno, Barcin, Żnin, Wągrowiec, Mieścisko, Wrześnię, Słupcę, Witkowo i na koniec Gniezno. W każdym z tych miejsc modlono się w intencji małżeństw i rodzin. W wielu odbyło się odnowienie przyrzeczeń małżeńskich. Przy relikwiach czuwały wszystkie pokolenia, członkowie stowarzyszeń kościelnych, harcerze, a przede wszystkim małżonkowie i rodziny. W czasie całonocnej adoracji był czas na indywidualną modlitwę. W wielu parafiach odbyło się także błogosławieństwo dzieci i matek spodziewających się potomstwa.

Oprócz parafii, relikwie nawiedziły hospicjum w Wągrowcu, Archidiecezjalny Dom Księży Seniorów, klasztor franciszkanów, klasztor sióstr karmelitanek bosych, Centrum Edukacyjno-Formacyjne oraz krótko dom Prymasa Polski.