Zakończyły się centralne obchody Dnia Islamu w Kościele katolickim w Polsce

Pod hasłem „Chrześcijanie i muzułmanie: wspólnie chroniąc miejsca kultu”, obchodzono wczoraj XXI Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce. Podczas centralnych obchodów, które w tym roku odbyły się online, przedstawiciele obydwu religii czytali Biblię i Koran, modlili się i dyskutowali. Inicjatywa polskiego Episkopatu o ustanowieniu Dnia Islamu jest pionierską w skali światowej.

Na wstępie głos zabrał przewodniczący Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi bp Henryk Ciereszko. Duchowny podkreślił, że trwanie przy prawdzie swojej religii, a jednoczesne prowadzenie dialogu z wyznawcami innych religii czy światopoglądów, nie narusza tożsamości własnej wiary, a może ją wręcz pogłębiać.

Następnie głos zabrał Tomasz Miśkiewicz, mufti Rzeczypospolitej Polskiej. Zaznaczył, że ludzie wierzący mają obowiązek troski o swoje miejsca święte.

– Każdy z nas, jeśli tylko uważamy się za autentycznie wiernych Bogu, powinien tę ochronę zacząć od siebie, od ochrony wiary w naszych sercach, umysłach domach i rodzinach. Odbudujmy święte miejsca w nas samych, żyjmy naszą wiarą prawdziwie każdego dnia. Nie wstydźmy się naszej wiary, wiary naszych przodków – powiedział.

Z kolei Youssef Chadid, imam poznańskiej wspólnoty muzułmańskiej, podkreślił, że takie okazje jak Dzień Islamu, uświadamiają jak obie religie są do siebie podobne, poczynając od przykazania miłości bliźniego. – To niesamowite podobieństwo treści. Naszym wspólnym głównym przykazaniem jest miłość do Boga i jego stworzeń. Każdy człowiek na tej planecie jest dziełem Boga – podsumował.

Kolejnym punktem spotkania był dwugłos chrześcijańsko-muzułmański “Chrześcijanie i muzułmanie: wspólnie chroniąc miejsca kultu”. Na ten temat ze strony katolickiej wypowiedział się o. Ireneusz Ledwoń OFM, natomiast z muzułmańskiej imam Arkadiusz Miernik.

– Tam gdzie miejsca kultu jednej religii, są odwiedzane przez wyznawców innych, stają się one miejscem dialogu międzyreligijnego, zwłaszcza tzw. „dialogu życia” oraz świadectwem jedności wszystkich wierzących w Boga i szacunku dla wierzących w niego inaczej – ocenił o. Ledoń.

Imam wyraził nadzieję, że takie wydarzenia jak Dzień Islamu pomogą w zwalczeniu szkodliwej narracji, jakoby między chrześcijanami a muzułmanami trwała pewnego rodzaju wojna.

W dalszej części spotkania zaplanowano wspomnienia o zmarłych w tym roku osobach, ważnych dla dialogu katolicko-muzułmańskiego. O Macieju Musie Konopackim opowiedział imam Rafał Berger, a wspomnienie o muftim Nidalu Abu Tabaqu przedstawił bp Damian Muskus i imam Jabbar Koubaisy.

Następnie odbyło się odczytanie fragmentów Ksiąg Świętych – Biblii i Koranu – muzułmanie wznieśli modlitwę spontaniczną – „Dua”, natomiast chrześcijańską modlitwę wiernych zakończyło odmówienie „Ojcze nasz”.

Tematykę obchodów Dnia Islamu wyznacza coroczne przesłanie kierowane do muzułmanów przez Papieską Radę ds. Dialogu Międzyreligijnego na zakończenie ramadanu – miesiąca postu.

Obchody Dnia Islamu organizowane są przez Radę Wspólną Katolików i Muzułmanów oraz Komitet KEP ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi.

Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce obchodzony jest od 2001 r. z inicjatywy Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów zaaprobowanej przez Konferencję Episkopatu Polski. Organizację tego wydarzenia Episkopat powierzył Komitetowi ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Konferencji Episkopatu Polski. Obecnie na jego czele stoi bp Henryk Ciereszko.

Na czele Rady Wspólnej Katolików i Muzułmanów stoją obecnie: prof. Agata Skowron-Nalborczyk, współprzewodnicząca ze strony katolickiej i Rafał Berger, współprzewodniczący ze strony muzułmańskiej.

Regularne obchody Dnia Islamu odbywają się także w Lublinie i Krakowie (od 2004 r.), a okazyjne w Olsztynie (2001), Opolu (2002) i Poznaniu (2008).

Od początku XVI do lat 80. XX wieku polskimi muzułmanami byli niemal wyłącznie Tatarzy – zwraca uwagę Muzułmański Związek Religijny. W latach 70. i 80. XX w. do mieszkających od wieków w Polsce Tatarów zaczęli dołączać nowi przybysze z krajów muzułmańskich, zwiększając liczebność wyznawców islamu w Polsce. Byli to głównie Arabowie podejmujący studia na polskich uczelniach, w mniejszym stopniu imigranci. Większość z nich po zakończeniu studiów wracała do rodzinnych stron, niektórzy jednak zostawali w Polsce na stałe.

W Polsce funkcjonują dwa religijne związki muzułmańskie wpisane do rejestru Kościołów i Związków Religijnych.

Muzułmański Związek Religijny w RP, uznany oficjalnie w 1925 r., liczy obecnie ok. 6 tys. członków, zrzesza przede wszystkim Tatarów Muzułmanów Polskich. Największe ich skupiska mieszkają w województwie podlaskim (w Białymstoku, Sokółce, Suchowoli i Dąbrowie Białostockiej). Zabytkowe meczety znajdują się w Bohonikach i Kruszynianach, gdzie mieszkają już tylko pojedyncze rodziny tatarskie.

Drugim związkiem wyznawców islamu jest zarejestrowana w 2004 r. Liga Muzułmańska w RP. Zrzesza ona muzułmanów przybywających do Polski na studia oraz do pracy, a także osoby przyjmujące islam za swoją religię. Według szacunków liczy ok. 25 tys. członków.