Zmarł bp Roman Andrzejewski

W południe 7 lipca zmarł nagle bp Roman Andrzejewski. Był biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej, wieloletnim przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Rolników i krajowym duszpasterzem rolników.

Był wybitnym znawcą łaciny i jako jeden z nielicznych polskich biskupów uzyskał doktorat na uczelni świeckiej – Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Sakrę biskupią przyjął w stanie wojennym. Zmarły miał 65 lat.
Jak poinformował KAI ks. prałat Antoni Poniński z kurii biskupiej we Włocławku, przyczyną śmieci bp. Andrzejewskiego najprawdopodobniej był zawał serca. Biskup przebywał w tych dniach na urlopie.
Biskup, zgodnie z własnym życzeniem, zostanie pochowany w Licheniu. W czwartek 10 lipca o godz. 16 w katedrze pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku zostanie odprawione nabożeństwo żałobne w intencji zmarłego biskupa. Natomiast pogrzeb odbędzie się 11 lipca o godz. 11 w bazylice w Licheniu.
Bp Roman Andrzejewski był wieloletnim duszpasterzem rolników oraz propagatorem idei uniwersytetów ludowych. Pochodził z Kujaw, gdzie jego rodzice prowadzili gospodarstwo rolne. W 1951 roku wstąpił do Niższego, a cztery lata później do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1961 roku rąk bp. Franciszka Korszyńskiego.
Studiował filologię klasyczną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a następnie uzyskał w 1973 roku stopień doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Później kształcił się jeszcze w Papieskim Instytucie Altioris Latinitatis przy Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. W tym czasie pracował także jako spiker sekcji polskiej Radia Watykańskiego.
Przez szesnaście lat (1966-1982) prowadził wykłady z języka i literatury łacińskiej w KUL, a od 1968 r. wykłady z łaciny i z patrologii w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Dokonał przekładu wielu urzędowych pism kościelnych, m.in. przetłumaczył na łacinę akta procesu beatyfikacyjnego błogosławionego biskupa Michała Kozala. Jest współautorem przekładu z języka greckiego „Dziejów Apostolskich” w ramach Biblii Poznańskiej.
W dniu 14 września 1981 r. został mianowany biskupem pomocniczym włocławskim. Święcenia biskupie przyjął 20 grudnia 1981 r. w katedrze włocławskiej. Po śmierci biskupa włocławskiego Jana Zaręby, od 24 września 1986 r. do 23 grudnia 1987 r. był administratorem diecezji. Z ramienia Episkopatu Polski pełnił funkcję krajowego duszpasterza rolników, wcześniej zaś przez osiem lat (1988-96) stał na czele Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Rolników.
Jego dewizą biskupią były słowa: „Humana divinis” („Ludzkie ku Boskiemu”). Pytany o swoje hobby zwykle odpowiadał, że są to podróże po byłych republikach Związku Radzieckiego, historia „małych ojczyzn”, praca w ogrodzie i we własnej bibliotece oraz spacery z psami.